"Ik heb nooit geweten dat Duitsland zo mooi kon zijn"
Marlijn Meijer (1989) studeerde in het zomersemester 2014 in Göttingen.
Van februari tot juli 2014 heb ik aan de Georg-August-Universität in Göttingen mijn masterscriptie geschreven. Ik besloot naar Göttingen te gaan, omdat ik daar een onderzoeker kende die gespecialiseerd is in de syntax-semantics interface – een vakgebied binnen de taalkunde, waarin syntactische verschijnselen van talen gelinkt worden aan semantische componenten (en andersom). Ik wilde me graag verder in dit gebied van de taalwetenschap specialiseren en dat kon dus in Göttingen. De beslissing om naar Duitsland te verhuizen was zodoende makkelijk genomen.
Omdat ik mijn masterscriptie in het tweede semester zou schrijven, ben ik in februari naar Göttingen verhuisd; daar was het wintersemester toen net afgelopen. De overgang viel mij enigszins zwaar. In februari en maart hebben alle studenten in Göttingen vrij en daarom was het zowel op de universiteit als in de stad relatief rustig. Op die manier kon ik in die periode nog weinig sociale contacten opbouwen. Toen het semester in april van start ging, werden de stad en de universiteit ineens een stuk aantrekkelijker. In die periode ging ik ook van start met een talencursus en dat heeft me goed op weg geholpen bij het verbeteren van mijn Duits (wat met Duitse huisgenoten ook ontzettend snel gaat!).
Het onderwijs bij de studie Engels, waar ik vrijwillig een extra vak volgde, was een stuk kleinschaliger dan ik in Amsterdam gewend ben. Het onderwijs was voor iedereen op maat gesneden en daardoor heb ik er veel van geleerd. De docent had het vak erg flexibel ingericht want de studenten mochten op basis van hun eigen interesses ideeën aandragen. Dit werkte voor mij erg goed. Typerend voor het academische klimaat van de Georg-August-Universität vond ik ook de vele colloquia: er waren er zeker vier per week. In vergelijking met Amsterdam, waar één keer per twee weken een vergelijkbare bijeenkomst wordt georganiseerd, is dat dus erg veel. Ik probeerde in ieder geval wekelijks het colloquium van ‘mijn’ departement bij te wonen, waar ik uiteindelijk zelf ook nog een keer heb mogen presenteren.
Op de universiteit beviel het me dus erg goed. Göttingen vond ik een heel lieflijk plaatsje. Het centrum is oud en schilderachtig. Vooraf zag ik mezelf niet echt in een typisch Duits stadje met veel Fachwerk-huizen wonen, maar ik voelde me er snel thuis. Het ontbreekt je daar eigenlijk aan niets. Qua winkels heeft Göttingen bijvoorbeeld alles wel te bieden. In het begin was ik vooral onder de indruk van de enorme supermarkten; daar kan je niet even snel in en uit zoals in de gemiddelde Albert Heijn. Verder zijn er ook aardig wat restaurants en cafés. Voor tien euro kun je bij de meeste eetcafés een hoofdgerecht bestellen en op elke doordeweekse avond kun je wel ergens een goede aanbieding voor een biertje vinden, waar veel studenten dan ook graag gebruik van maken. In Göttingen zijn natuurlijk ook allerlei studentikoze clubs te vinden. De meeste zijn vrij mainstream; in een enkele zijn ook wel salsa-, jazz- of Balkan-avonden te vinden. Verder is er ook een grote kraakbeweging, al heb ik me daar niet zo heel erg in verdiept.
Een nadeel aan Göttingen is dat je relatief ver van andere steden verwijderd bent. Tegelijkertijd ligt het ook weer erg centraal. Met het semesterticket kan je gratis door heel Nedersaksen reizen en kom je zo op veel nieuwe plekken. Zo ben ik een paar dagen in de Harz geweest en heb een handvol stadjes in de omgeving bezocht; eerlijk gezegd heb ik nooit geweten dat Duitsland zo mooi kon zijn. Verder is er een directe treinverbinding met Frankfurt, Hamburg en niet te vergeten Berlijn, waar ik vaak gebruik van heb gemaakt.
Het was overigens niet heel moeilijk om een kamer te vinden in Göttingen, hoewel de medewerkers van Studentenwerk me hiervoor hadden gewaarschuwd. Nadat ik wat had rondgemaild kon ik uiteindelijk zelfs kiezen en heb besloten voor een kamer in de Innenstadt te gaan met een Duitse huisgenote. Hiervoor betaalde ik 350 euro per maand, wat voor Göttingen redelijk prijzig is. Gelukkig is verder, in vergelijking met Nederland, bijna alles goedkoop. De dagelijkse boodschappen, telefoonproviders en drinken en eten buiten de deur kosten in Göttingen een stuk minder dan ik gewend was. Zonder meer uit te geven dan ik in Amsterdam zou doen, heb ik dus veel meer kunnen doen, zodat ik nog geld over hield om regelmatig rond te reizen.
Voor mij was dit halfjaar in Göttingen een goede manier om te kijken of ik voor een paar jaar naar Duitsland zou willen verhuizen om daar te werken. Nu, na een halfjaar, sta ik daar zeer positief tegenover en heb ik zelfs een baan gevonden in Berlijn. Ik geloof dat het werk voor mijn scriptie in Göttingen een rol heeft gespeeld bij het vinden van deze baan, maar zeker ook mijn verbeterde kennis van het Duits – en zonder mijn semester daar was dit waarschijnlijk niet mogelijk geweest.