“Mijn Duitse collega’s waren echt superaardig”
Interview met Mathilde Straatman, in 2013 stagiair in Berlijn.
Waarom ben je stage gaan lopen in Berlijn?
Ik wilde altijd al graag een keer naar het buitenland. Ik ben uiteindelijk in Berlijn beland omdat het me een superleuke stad leek met veel mogelijkheden. Een aardige bijkomstigheid was dat ik meteen de Duitse taal beter onder de knie zou krijgen.
Was het makkelijk om een stageplek te regelen in Berlijn?
Ja, best wel. De HvA heeft een adressenbestand voor stages in het buitenland. Het Vivantes Klinikum kwam daar uiteindelijk uit en ze hadden een plek voor mij. Dat was dus zo geregeld.
Was het regelen van woonruimte, verzekeringen en dergelijke ook net zo makkelijk?
Met de woonruimte heb ik veel geluk gehad. De coördinator van de afdeling van het ziekenhuis waar ik kwam werken, kende iemand die nog woonruimte over had. Via die coördinator kon ik een appartement huren met twee kamers, badkamer, keuken en gang. Een van de slaapkamers was voor mijn huurbaas als hij een weekendje langskwam met zijn gezin. Het waren hele aardige mensen en ik vond het altijd gezellig als ze er in het weekend waren. Mijn verzekeringen kon ik via de HvA regelen, die helpt studenten daarmee.
Hoe zat het met de kosten en de financiering van je stage?
Ik ben met een Erasmus-beurs naar Berlijn gegaan. Voor de rest had ik mijn OV in Nederland stopgezet en mijn studiebeurs omgezet naar uitwonend, dus daar kreeg ik ook nog geld van. Mijn kamer kostte 375 euro voor 22m², wat een stuk goedkoper is dan een kamer in Amsterdam. Het uitgaansleven was ook goedkoper. Alles bij elkaar kon ik prima rondkomen, ondanks dat ik geen stagevergoeding kreeg.
Was de Duitse taal makkelijk onder de knie te krijgen?
Ik had vijf jaar Duits op de middelbare school gehad en ik had nog een korte cursus gevolgd voor mijn vertrek. Ter plekke werd ik uiteraard verplicht om in het Duits te communiceren en dan krijg je het best snel onder de knie.
Hoe was het contact met je Duitse collega’s? Anders dan in Nederland?
Ik heb in Nederland nooit stage gelopen in een ziekenhuis, dus daarmee kan ik het niet vergelijken. Mijn Duitse collega’s waren echt superaardig. Ik kon altijd met vragen bij ze terecht.
Hoe beviel het dagelijks leven in Berlijn?
Ik heb veel vrienden gemaakt, zowel Duitsers als buitenlanders die daar kwamen om bijvoorbeeld de taal te leren. Ik had uiteindelijk een heel gevarieerde vriendengroep. Vlakbij mijn huis zat een heel groot park, met een markt en muziek – daar heb ik met mooi weer weleens met vrienden gezeten en dat was altijd heel gezellig.
Ben je van plan om, gezien al je goede ervaringen, in de toekomst nog eens naar Duitsland terug te keren, bijvoorbeeld in het kader van studie of werk?
Op dit moment niet echt. Ik ben nu bezig met een pre-master aan de VU voor de master Human Movement Sciences, en dan ligt het eraan of ik in Nederland werk kan krijgen. Wel probeer ik twee keer per jaar een weekend te organiseren om weer eens met mijn vrienden uit Berlijn samen te komen. Als ik zo over Berlijn praat, word ik in ieder geval wel steeds enthousiaster om er naar terug te keren, dus wie weet wat de toekomst brengt…