"Ik betaalde maar 175 euro per maand voor mijn kamer"

Ervaringsbericht van Romy van Stigt, die in het zomersemester van 2014 een half jaar in Leipzig studeerde.

Van april tot en met juli 2014 heb ik gestudeerd aan de Universität Leipzig. Dit was deel van het traject in mijn studie Duitse Taal en Cultuur aan de UvA. Ik koos voor Leipzig omdat het compleet nieuw voor me zou zijn en omdat de universiteit naast een grote Germanistiekafdeling ook een uitgebreide expertise op het gebied van Oost-Europa heeft, waar ik op dat moment in mijn studie veel mee bezig was.

Het studeren in Leipzig was absoluut anders dan in Amsterdam. Het eerste duidelijke verschil zit al in de lengte van de blokken en het semester: waar een vak in Amsterdam 7 weken duurt, is dat in Leipzig 4 maanden. Hierdoor houd je je uiteindelijk intensiever bezig met een onderwerp en heb je meer tijd om voor- en na te bereiden, wat ik erg prettig vond. Je aandacht is langer bij één thema. Verder waren de groepen groter en werd er veel meer gediscussieerd. Dat is mij heel goed bevallen, het uitwisselen en op de proef stellen van je mening is heel interessant en leerzaam. Ik heb vooral literatuurvakken gevolgd, die zijn daar natuurlijk bij uitstek geschikt voor. Van een taalbarrière heb ik geen last gehad: mijn Duits was goed, maar er is ook begrip voor als je nog niet heel goed spreekt en mensen zijn zeker bereid iets nog een keer uit te leggen.

Wonen in Leipzig was goedkoop en prettig: ik betaalde maar 175 euro per maand voor mijn kamer. Deze kamer had de universiteit voor mij geregeld. Het gebouw lag redelijk ver buiten het centrum, maar Leipzig is een stad waarin je goed kan fietsen – met de fiets duurde het rond de 25 minuten om in het centrum te komen. Ook het verdere leven in de stad is erg goed te betalen: er zijn veel leuke (vooral ook vegetarische en veganistische) restaurants die eigenlijk allemaal goedkoop zijn. Ook uitgaan is op de juiste plekken heel goedkoop.

Wat ik verder veel gedaan heb, is concerten en opera’s bezoeken. Leipzig is de stad van Wagner, Schumann en Mendelssohn: er is op het gebied van klassieke muziek dus heel veel te doen. Voor 8 euro kun je bij de Oper Leipzig een studentenpas kopen waardoor je iedere opera die je maar wil voor 10 euro kunt bezoeken. Ook bij het theater en veel musea is er veel studentenkorting, waardoor je met echt veel interessante gebouwen en diensten kan kennismaken.

Leipzig ligt in het voormalige Oost-Duitsland. Van de DDR-geschiedenis heb ik in de stad dan ook het een en ander gemerkt. Ten eerste was het gebouw waarin ik woonde vroeger een typische DDR-flat: nu woonden er bijna alleen maar internationale studenten in, wat ik een geweldige verandering vond. Ik heb op een Europa-avond gesproken over Nederland. Het doel van deze bijeenkomst was om meer begrip en kennis over andere Europese landen te krijgen. Hierbij waren ook veel oudere mensen aanwezig, bij wie een uitgesproken open houding ten opzichte van Europa te merken viel. Zoals ze zelf ook zeggen, is dat helemaal anders dan in de DDR-tijd.

De bijeenkomst die ik hierboven noemde, was georganiseerd door de studentenvereniging voor internationale studenten in Leipzig, WILMA (WillkommensInitiative für in Leipzig Mitstudierende AusländerInnen). Via deze vereniging kon je aan een heleboel leuke activiteiten meedoen: ze organiseerden natuurlijk veel feesten en iedere maandagavond een borrel, maar ook kookavonden en een fietstocht door de regio rondom Leipzig, die heel mooi is. Het was op deze manier natuurlijk mogelijk om zowel Duitse als andere internationale studenten te leren kennen. Ik moet wel zeggen dat er een soort “Erasmusbubbel” bestond – op de feesten en borrels waren, behalve de organisatoren, die meestal Duits waren, vooral andere internationale studenten. Ik vond dit helemaal geen probleem en zelfs leuk, maar het is wel iets om rekening mee te houden..

Op de vraag: zou ik teruggaan naar Leipzig voor studie of werk, antwoord ik zeker ja. Ik vind het een stad die enorm veel te bieden heeft, in een interessant gebied van Duitsland ligt (ca. twee uur naar Berlijn, een uur naar Dresden, dichtbij de Poolse en Tsjechische grens) en die zich naar verwachting in de komende jaren nog verder zal ontwikkelen. Ik zou me echter ook kunnen voorstellen dat ik nog een keer graag een andere Duitse stad zou willen leren kennen, maar alsnog geldt: ga naar Leipzig!